- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSpelletjes.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVSporten.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOndernemen.TVTalentenjacht.TV
- Cultuur.TVKook.TVOnrecht.TVVaartuig.TV
- Formule1.TVLachen.TVOranje.TVVerkiezing.TV
- Gamen.TVMensen.TVPolitiek.TVVoertuig.TV
- Geloof.TVMode.TVReis.TVVoetbal.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSerie.TVWeer.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpeelfilm.TVWoon.TV
Het Uur van de Wolf - Alle afleveringen
De charismatische soulartiest Steffen Morrison werd bekend door zijn deelname aan The Voice of Holland in 2013. Sindsdien werkt hij aan een steeds persoonlijker geluid, samen met zijn Band of Brothers. Door Black Lives Matter voelt Steffen een grotere verantwoordelijkheid om zijn engagement te uiten. In deze muziekdocumentaire volgt Marcel de Vré zijn ontwikkeling. Ook aandacht voor Steffens persoonlijke geschiedenis. Hij groeit op in Suriname. In oktober 1992, als hij 12 jaar is, verhuist het gezin naar Nederland: een cultuurschok die een extra lading krijgt als hij een dag later getuige is van de verwoestingen door de Bijlmerramp.
Schrijver Anil Ramdas laat in 2012 met zijn zelfgekozen dood Nederland in verbijstering achter. Zelfs zijn beste vrienden hebben zijn abrupte einde niet zien aankomen. Hoe heeft het zover kunnen komen?
Hoe wordt het naakte vrouwelijk lichaam in films in beeld gebracht? In Hollywood is de mannelijke blik al sinds mensenheugenis dominant. Deze documentaire toont de evolutie van seks op het witte doek vanuit een verwaarloosd perspectief: dat van de vrouw. Actrices en makers als Jane Fonda, Rosanna Arquette, Joey Soloway, Angela Robinson en Karyn Kusama vertellen over hun ervaringen en de noodzaak tot verandering. Daarnaast wordt gebruikgemaakt van talloze iconische fragmenten uit de cinema van de afgelopen honderd jaar en worden de huidige ontwikkelingen geschetst die ervoor kunnen zorgen dat de volgende generatie vrouwen het beter krijgt.
Filmfragmenten en archiefbeelden tonen de veelzijdigheid van filmactrice Jane Fonda. Coach Lee Strassberg onderkent haar talent in Walk on the Wild Side (1962). Met de Franse regisseur Roger Vadim maakt ze Barbarella. Met regisseur Sydney Pollack They shoot horses, don't they?' Haar rol als prostituee in Alan Paluka's Klute (1972) levert haar een eerste Oscar op. Tijdens haar hele carrière blijft ze politiek actief. Ze trouwt nog tweemaal: met de linkse intellectueel Tom Hayden en in 1991 met mediamagnaat Ted Turner.
Kees Torn maakt negen theaterprogramma's met vindingrijke taalgrappen, overpeinzingen en virtuoos pianospel. In 1994 wint hij op het Leids Cabaret Festival de jury- en publieksprijs. Met het lied Streepjescode wint hij de Annie M.G. Schmidtprijs 1998. In 2012 stopt hij. Een traumatische ervaring verhindert zijn verdere loopbaan. Hij wordt kunstenaar van het kleine, die zich uiteindelijk toch tot het publiek wendt, maar dan in een andere vorm.
Hoewel de recensies niet echt lovend zijn, wordt Paul Verhoevens Basic Instinct hét bioscoopsucces van 1992. In deze documentaire vertellen, dertig jaar na dato, Sharon Stone, Paul Verhoeven, Michael Douglas en andere betrokkenen over de totstandkoming en impact van deze neo noir-thriller.
Joan Collins (1933) maakt op haar twintigste een wervelende entree in Hollywood. Ze ontmoet er o.a. Marlon Brando, James Dean en Marilyn Monroe en werkt samen met Betty Davis, Richard Burton en Paul Newman. Studiobazen zeggen haar rollen toe in ruil voor 'wederdiensten', maar ze wijst ze af, waardoor de hoofdrol in Cleopatra (doorbraak van Liz Taylor) aan haar voorbijgaat. In 1952 trouwt ze met Maxwell Reed, en later nog eens vier keer. Steeds de verkeerde keuze. In 1980 groeit ze in de rol van Alexis Colby in Dynasty uit tot een wereldwijd fenomeen. In 2014 wordt ze geridderd en mag ze zich Dame Joan Collins noemen.
Van dit programma is geen informatie beschikbaar
Tekstschrijver en entertainer Drs. P. liet in de theaters en op televisie zijn publiek vaak uitbundig lachen om zijn absurdistische liedjes, maar zijn persoonlijke leven kende ook een schaduwzijde. Deze documentaire schetst niet alleen een hilarisch, maar ook een pijnlijk beeld van de taalvirtuoos, die altijd weinig van zijn persoonlijke leven heeft prijsgegeven.
In de zomer van 2018 trokken ze onder de ogen van honderdduizenden toeschouwers door de straten van Leeuwarden: de reusachtige marionetten van het Franse theatergezelschap Royal de Luxe. Deze documentaire vertelt het verhaal van artistiek leider Jean-Luc Courcoult, die zijn droom op allerlei plaatsen in de wereld weet te realiseren. Hij ontwikkelt met zijn multidisciplinaire team van theatermakers en technici een imponerende straatvoorstelling. De reuzen van epische proporties kunnen zich door middel van touwen, machines en menselijke spierkracht voortbewegen en lijken zo echt tot leven te komen.
Hoe buig je droevige verhalen om tot troostrijke liedjes? In deze boatmovie vaart Ferry Heijne, frontman van de Zaanse band De Kift, uit. Hij verruilt het podium voor een drijvende studio. Al ruim drie decennia bespeelt hij met De Kift vol tomeloze energie de internationale podia met poëtische fanfarepunk. Nu gaat hij in zijn eentje op zoek naar avontuur en inspiratie. Langs de waterkant ontmoet Heijne mensen die hun verhaal met hem willen delen; een vader verloor zijn dochter, een oude veerman mijmert over vergankelijkheid en de Irakese dichter Rodaan Al Galidi reflecteert op vervreemding en ontheemd zijn. In hun verhalen klinken eenzaamheid, weemoed en doorzettingsvermogen door, vaste ingrediënten van De Kift-liedjes. Documentairemaker Sanne Rovers laat zien hoe Heijne deze verhalen verwerkt tot composities, en hoe hij die instudeert met de bandleden om er ten slotte mee op te treden. Rovers maakt een muzikale ode aan de droefenis, een poëtische reis waar muziek, literatuur en het echte leven elkaar ontmoeten, inspireren en troosten.
Nederlands meestvertaalde en bestverkochte schrijver Herman Koch is een man met geheimen, die hij alleen via het filter van een maskerade lijkt te willen prijsgeven. De Woede van Herman Koch is een schrijversportret waarin regisseur Pieter Verhoeff samen met Koch door het doolhof van zijn binnenwereld dwaalt, om in het centrum daarvan uit te komen. Pieter ontmoet hem in de intimiteit van zijn eigen leven, waar hij bereid is zijn vermommingen af te leggen.
Documentaire over de struggle van een gevierd kunstenaar die, op het toppunt van zijn roem en met pijn in zijn hart, de balans aan het opmaken is van een leven lang hard werken. En wiens oeuvre, precies op het goede moment, voor het nageslacht gewaarborgd blijft.
Acht Palestijnse kinderen uit Bethlehem worden uitgenodigd om op te treden op de Cello Biënnale in Amsterdam. Zij reizen verder dan hun ouders ooit hebben gedaan. Een van hen is de talentvolle Mustafa van 11 jaar. Als hij op zijn cello speelt, ontsnapt hij even aan de harde realiteit van het dagelijks leven in het omgrensde vluchtelingenkamp. Hij leeft in een gezin met veel problemen: een van zijn broers zit in de gevangenis en zijn vader is nauwelijks thuis. De muziek moet Mustafa helpen zich te bevrijden. De droom van een bestaan als professionele cellist biedt hem zicht op een andere toekomst. In deze sferische documentaire observeert regisseur Shariff Nasr hoe Mustafa, samen met zijn leeftijdsgenoten, de kennismaking met een vrije wereld ervaart.
Persoonlijk portret van Rutger Hauer, gefilmd op unieke locaties, zoals in zijn Friese huis en op zijn zeilboot op de oceaan, maar ook op de filmset en onderweg naar weer een nieuwe film. Een portret van het leven van een nomade, verslaafd aan het acteren.
Je leven wordt gevormd door wat er in je jeugd gebeurt, aldus kunstenaar Armando. Zíjn jeugd staat in het teken van één, allesbepalend voorval: tijdens de Tweede Wereldoorlog doodt een jongen in het bos een Duitse soldaat. Het verhaal komt in Armando's werk in vele vormen terug; een noodlottig treffen, een slachtoffer die dader wordt, een schuldig bos dat alles zag maar zwijgt. Was Armando betrokken bij de noodlottige gebeurtenis of heeft hij een tragedie van mythologische proporties bedacht? In deze documentaire gaan filmmakers Sjors Swierstra en Roelof Jan Minneboo op zoek naar antwoorden.
Dat de blinde cabaretier Vincent Bijlo nu ook zijn gehoor dreigt te verliezen is een 'stom genetisch foutje', maar geen enkele reden om in de slachtofferrol te schieten. 'Waarom zou ik nu opgeven? Het is toch pas net begonnen?', aldus Bijlo in een recente theatervoorstelling. Het tekent zijn enorme veerkracht. Bijlo, cabaretier, columnist en Feyenoord-aanhanger, is sinds zijn geboorte blind. 'Mijn beelden zijn geluiden', zegt hij zelf. Nu zijn gehoor verslechtert, neemt zijn wereld nieuwe vormen aan. In deze documentaire is prachtig te zien hoe Bijlo strijdbaar en vol humor omgaat met zijn nieuwe 'lot'.
Na het plotselinge overlijden van Boudewijn Büch in 2002 krijgt de populaire schrijver en mediapersoonlijkheid in talloze publicaties het etiket fantast en zelfs leugenaar opgeplakt. In deze documentaire doet regisseur Leo de Boer met hulp van biograaf Eva Rovers een poging de complex verknoopte verhalen van en rond Büch te ontwarren. Ze leggen daarmee een beeld bloot van een gekwelde man, voortdurend in strijd met zijn innerlijke demonen. Een van Büchs grootste mysteries is ongetwijfeld het wel of niet bestaan van zijn jonggestorven kind. Wat hebben een literaire zoon in de roman De kleine blonde dood, een echt kind genaamd Boudewijn Iskander en een verbroken liefdesrelatie met elkaar te maken? Voor het eerst vertelt de 'kleine blonde' zelf uitgebreid voor de camera over zijn relatie met Büch. Niet alle raadsels worden daarmee opgelost, maar ze tekenen het web van emoties, verlangens en verhalen waar Büch gedurende zijn leven steeds verder in verstrikt raakt. Voor haar biografie Boud krijgt Eva Rovers als enige toegang tot het complete privéarchief van Büch. Zij introduceert en weegt in de film zijn dagboeken, foto's en talloze brieven. Want hoe moeten we de seksueel getinte passages in zijn dagboeken over kleine jongens met wie hij contact had interpreteren? Zijn ze een verslag van de werkelijkheid, de weerslag van zijn diepste verlangens of niet meer dan literaire odes aan zijn muzen? Via dit persoonlijke archief en de belangrijke vrouwen in het leven van Büch vallen steeds meer stukjes van de puzzel op hun plek. Zijn gehavende jeugd, zijn kinderlijke nieuwsgierigheid, zijn onweerstaanbare charme, maar ook zijn vernietigende jaloezie en de vergaande gevolgen van zijn voornemen om nooit meer gekwetst te worden. De waarheid heeft vele gezichten in de verhalen die Büch zelf optekende en de verhalen die zijn vrienden vertellen. En uit de botsing van die verschillende werkelijkheden, emoties, en dichterlijke vrijheden ontstaat een beeld van Boudewijn Büch dat minder bekend en pijnlijker is dan dat van de charismatische verteller, de obsessieve verzamelaar en de jolige clown.
Hij portretteert mannen die ‘niet helemaal sporen’, maar volgens hemzelf is het slechts het topje van de ijsberg: “Wat ik ‘s nachts denk, in mijn eentje op een hotelkamer, kan echt nóóit in een boek”. Herman Koch krijgt er voor een volle zaal de lachers mee op zijn hand, maar is tegelijkertijd heel serieus. Wie ís deze man, de meest vertaalde en best verkopende schrijver van Nederland? Hij staat bekend als aimabel en voorkomend, maar in zijn werk is een enorme ondergrondse woede voelbaar. Waar komt deze woede vandaan? Regisseur Pieter Verhoeff, die aan de wieg stond van Jiskefet en sindsdien met Koch bevriend bleef, ging op zoek naar ‘de echte Herman Koch’. Hij weet, mede dankzij fascinerend archiefmateriaal van Koch als langharige en ontregelende adolescent, een compleet beeld te schetsen van de man die ”een beest is achter zijn schrijftafel” aldus vriend Frans Thomése. Verhoeff gaat met Koch op tournee tijdens de Boekenweek 2017, als hij door het hele land wordt geïnterviewd. In deze interviews en gesprekken met lezers beantwoordt hij doorgaans geduldig de ene vraag na de andere, zolang het over zijn werk gaat. Maar persoonlijke vragen worden met een kwinkslag vermeden. Cineast Verhoeff neemt hier geen genoegen mee en gaat o.a. in gesprek met bevriende auteurs Griet Op de Beeck, Wanda Reisel en Jiskefet-collega Michiel Romeyn: “Ik krijg altijd kritiek op mijn rol van de onbehouwen proleet, terwijl Herman, met dat keurige hoofd van ‘m, véél verder gaat dan ik”. Ook praat Verhoeff met Kochs vrouw Amalia en zoon Pablo, thuis aan de keukentafel. Volgens Koch zelf beschikt hij over een bijna ziekelijk inlevingsvermogen. Zou daarin het geheim van zijn succes schuilen?
Het schrijverschap van Thomas Verbogt begint als hij drie jaar is. Hij is nog niet bij machte om te schrijven, maar ontdekt de kracht van zelfverzonnen verhalen. De oorzaak ligt in een traumatische gebeurtenis die hem heeft gevormd: hij wordt ernstig ziek en tijdens een ziekenhuisopname wordt hij langdurig van zijn ouders en iedereen afgesneden. Het maakt diepe indruk op de kleine Thomas.
Ze is al veertig jaar een groot Nederlands auteur en tekenaar, overladen met prijzen vanwege haar proza en poëzie voor jong en oud, en toch is Joke van Leeuwen vrijwel onbekend in Nederland. Haar werk is zeer toegankelijk, maar iets belemmert haar om de aandacht op zichzelf te vestigen. Des te opmerkelijker dat ze vermaard regisseur Heddy Honigmann toelaat in haar leven. Dat heeft geleid tot de documentaire “Joke van Leeuwen: Een wereld tussen twee oren”, een intieme film die een blik werpt op de persoonlijke denkwereld van deze eigenzinnige kunstenaar. Van Leeuwen is verlegen in de directe omgang, maar heeft een enorme podium-présence. Tijdens haar optredens pakt ze haar publiek, jong en oud, moeiteloos in. Ze speelt als geen ander met taal, heeft een volkomen eigen geluid én ze heeft iets te verkondigen. Haar ervaring als cabaretière komt haar hierbij goed van pas. In de documentaire wordt het belang van haar werk opgetekend en geduid door familie, vrienden en fans. Abdelkader Benali vertelt ontroerd over hoe Van Leeuwen’s kinderboek ‘Deesje’ hem als kind heeft geïnspireerd en getroost: “Ze ontsluit met haar kinderboeken een hele wereld. (….) ‘Deesje’ is ook aan het overleven, net als ik. Ik ben dus niet alleen”. Op verzoek van de regisseur haalt Van Leeuwen kelderbox en zolderkasten overhoop, struint ze door haar enorme portfolio en gunt ze ons een blik op haar creatieve geest. Ze voelt de behoefte om, bevrijd van clichés en vooroordelen, elkaar ‘écht te ontmoeten’, de noodzaak om ‘tot de kern te gaan’, zo vertelt ze in de film. Dat heeft ze met regisseur Honigmann gemeen.
Piet Hein Eek wordt algemeen gezien als een van de belangrijke ontwerpers van toegepaste kunst van Nederland. Bij een groot publiek is hij bekend geworden met zijn meubels van sloophout. Met diezelfde meubels is hij tevens de meest gekopieerde ontwerper van ons land geworden. Hij begon een bedrijf dat explosief groeide, opende een eigen fabriek/winkel/galerie in 2010 in Eindhoven en vanaf dat moment stroomde het nieuwsgierige publiek uit binnen- en buitenland massaal toe. Hij wist de financiële crisis te doorstaan, maar crisis kan ook op een andere manier toeslaan. Verdraagt de kunstenaar Eek de ondernemer Eek?
Eric Lie is een levende legende in Suriname. Hij is berucht vanwege zijn grote liefde voor vrouwen en zijn jachtpartijen in het regenwoud en geniet veel aanzien als een van de hoogstopgeleide taekwondogrootmeesters van de wereld. Maar voor schrijfster Karin Amatmoekrim is hij vooral de vader die in haar leven schitterde door afwezigheid. Ze ontmoette hem voor het eerst toen zij 22 was, maar durfde hem nooit echt toe te laten. Nu gaat zij voor haar boek op jacht naar de man achter de mythische verhalen, in de hoop haar vader te vinden. Hopend op erkenning van zijn verloren dochter is hij verguld van het idee dat zij een boek over hem zal schrijven. 'Het is de angstigste zet die ik ooit op papier heb gedaan', tikt Amatmoekrim aan het begin van haar manuscript. Durft ze het aan om het werkelijke verhaal op te schrijven en nietsontziend te zijn? En ligt haar loyaliteit bij haar vader of bij haar boek? Regisseur Gülsah Dogan onderzoekt met haar scherpe blik het spanningsveld tussen vader en dochter. Een intieme film over de kracht van familiebanden en het verlangen elkaar te zien en gezien te worden.
Eric Lie is een levende legende in Suriname. Hij is berucht vanwege zijn grote liefde voor vrouwen en zijn jachtpartijen in het regenwoud en geniet veel aanzien als een van de hoogstopgeleide Taekwondo-grootmeesters van de wereld. Maar voor schrijfster Karin Amatmoekrim is hij vooral de vader die in haar leven schitterde door afwezigheid. Ze ontmoette hem voor het eerst toen zij 22 was, maar durfde hem nooit echt toe te laten. Nu gaat zij voor haar boek op jacht naar de man achter de mythische verhalen, in de hoop haar vader te vinden. Hopend op erkenning van zijn verloren dochter is hij verguld van het idee dat zij een boek over hem zal schrijven. 'Het is de angstigste zet die ik ooit op papier heb gedaan', tikt Amatmoekrim aan het begin van haar manuscript. Durft ze het aan om het werkelijke verhaal op te schrijven en nietsontziend te zijn? En ligt haar loyaliteit bij haar vader of bij haar boek? In de intrigerende documentaire 'De jacht op mijn vader' onderzoekt regisseur Gülsah Dogan met haar scherpe blik het spanningsveld tussen vader en dochter. Een intieme film over de kracht van familiebanden en het verlangen elkaar te zien en gezien te worden.
De jaszakken van tekenaar Peter Vos (1935-2010) waren altijd gevuld met potloden en schetsboekjes. Hij kón niet anders dan tekenen. Van jongs af aan voorzag hij proefwerken, brieven, eigenlijk alle papier dat hij onder handen kreeg, van tekeningen. 'Je kan het ook een ziektebeeld noemen', aldus zoon Sander Vos. Het was Vos' manier om zich te uiten. Niemand kon zo goed gevoelens van jaloezie, geilheid, woede en verdriet in tekeningen verbeelden. Regisseur David de Jongh ontrafelt in de documentaire via het werk van Peter Vos diens passies en demonen, in navolging van het credo van Vos: 'In je werk kun je je niet verbergen'. Naast honderden virtuoze tekeningen bevat de film ook adembenemende beelden van vogels, gesprekken met intimi (waaronder collega's Peter van Straaten en Rinus Ferdinandusse) en de prachtige stem van Peter Vos in archiefopnamen. Dat maakt Vogelparadijs tot een meeslepend levensverhaal, waarin werk en leven onlosmakelijk zijn samengeklonken.
Muzieklegendes Boudewijn de Groot, George Kooymans en Henny Vrienten bundelen hun krachten en toeren momenteel langs de theaters onder de naam Vreemde Kostgangers. Wat krijg je als de 'eenzame troubadour' Boudewijn, de Golden Earring-rocker George en Doe Maar-idool Henny samen op tournee gaan? De mannen delen een halve eeuw Nederlandse muziekgeschiedenis, maar weten ze elkaar hierin te vinden? En wat zal deze muzikale mix hen opleveren? De documentaire is een filmisch verslag van regisseur Suzanne Raes over een bijzondere muzikale samenwerking tussen drie grootheden. Boudewijn de Groot, George Kooymans en Henny Vrienten delen een halve eeuw Nederlandse muziekgeschiedenis. Periodes van hysterische beroemdheid liggen achter hen, maar nog steeds vullen ze moeiteloos zalen. Ze toeren nu door het land onder de naam Vreemde Kostgangers, met een programma van oude en nieuwe liedjes. In deze samenwerking vallen de onderlinge verschillen weg: het zijn drie mannen die doen wat ze het liefste doen: muziek maken. De drie schrijven graag liedjes. Dat is na al die jaren niet eenvoudiger geworden. Een goed liedje overkomt je, maar is ook hard werken, sleutelen en slijpen tot alles klopt. Het grote streven is altijd om een liedje te maken dat aanslaat. Hoe groot de hits die ze op hun naam hebben staan ook, er is altijd een verlangen om er nog een te maken: een liedje dat voort zal leven. De teksten die de drie schrijven weerspiegelen de levensfase waarin ze zich bevinden: ze gaan over het leven, over oude liefdes en jeugdherinneringen. In deze documentaire zien we hoe deze mannen samen in een buitenhuis in Twente sleutelen aan nieuwe liedjes. Doorwerken tot diep in de nacht, de herinneringen die ze delen, wederzijdse waardering, kleine irritaties en milde spot, maar bovenal het plezier van het maken. Langzaam krijgen de liedjes vorm en het optreden komt steeds dichterbij: zal deze mix bij hun publiek in de smaak vallen?
