- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSporten.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVVoetbal.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOnrecht.TVWeer.TV
- Cultuur.TVKook.TVOranje.TVWoon.TV
- Formule1.TVLachen.TVPolitiek.TV
- Gamen.TVMensen.TVReis.TV
- Geloof.TVMode.TVSerie.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSpeelfilm.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpelletjes.TV
Close Up - Alle afleveringen
Actrice Nicole Kidman maakte als tiener al een vliegende start in haar geboorteland Australië, maar haar ambities reiken verder. Na een huwelijk met Hollywoodster Tom Cruise, komt ze vanaf 2001 pas echt tot bloei met rollen in films als Moulin Rouge, The Hours en Dogville. In deze documentaire vertelt Kidman o.a. wat de rollen voor haar betekenen en vooral ook over hoe deze aansluiten bij haar eigen levenservaringen en persoonlijkheid. Kidman zoekt graag de grenzen op in het onderzoeken van de plaats van de vrouw in onze maatschappij en deinst daarbij bepaald niet terug voor riskante rollen.
De Zweedse architect Carl Nyrén sprak met zijn kleinzoon Sven Blume vaak over architectuur, maar het onderwerp was lastig te vatten voor de jonge Sven. Na het overlijden van Nyrén gaat Sven Blume, inmiddels filmmaker, op zoek naar de blijvende waarde van zijn grootvaders architectonische nalatenschap.
De Amerikaanse kunstenares Aldwyth werkt vaak jarenlang aan haar collages samengesteld uit honderden zorgvuldig uitgekozen foto's. Haar belangrijkste inspiratiebron is daarbij Marcel Duchamp. Dat resulteert in kunstwerken die zich laten lezen als gedetailleerde kaarten van unieke, geheel eigen artistieke werelden.
Een uitslaande brand verwoestte in 2019 de wereldberoemde Notre-Dame van Parijs. Bijna 2000 restaurators, timmerlieden, glaszetters en andere vaklieden werkten zes jaar lang aan de restauratie van deze 13e-eeuwse kathedraal. In deze documentaire wordt de kijker stap voor stap meegenomen in het proces om de kathedraal weer in originele staat te herstellen. Te zien is de herrijzenis van de Notre-Dame, het hart van Frankrijk.
De Iraakse fotograaf Latif Al Ani fotografeerde zijn land maar liefst 30 jaar lang, vóórdat meerdere oorlogen zijn vaderland in een slagveld veranderden. De afgelopen jaren reisde hij door Irak, op zoek naar de mensen en plaatsen die hij ooit fotografeerde. Hij deelt zijn foto's van vroeger met de huidige inwoners van het land, die niet kunnen geloven dat hun land er ooit mooi en vredig uitzag.
In 2022 schilderden straatkunstenaars Banksy en C215 metershoge portretten van bewoners op gebouwen in de Oekraïense stad Borodyanka. Inmiddels staan die gebouwen door de bombardementen op instorten. Een groep jonge Italiaanse restaurateurs probeert die muurschilderingen nu te redden, als eerbetoon aan hoop en veerkracht. In deze documentaire zijn de bewoners aan het woord, kunstenaar C215 en de jonge restaurateurs. Wat beweegt hen?
Vliegtuigen, auto's, treinen, frisdrankautomaten en stofzuigers. Als het ontworpen kon worden, stond Raymond Loewy vooraan. De Frans-Amerikaanse industrieel ontwerper werd in de jaren veertig, vijftig en zestig wereldberoemd door zijn werk voor merken als Coca-Cola, Greyhound, Studebaker en Nasa. Hij was de koning van het streamline design en bijna al zijn ontwerpen hebben de meest mooie, aerodynamische rondingen.
Conceptueel kunstenaar Bas van Wieringen haalde in 2017 de landelijke pers toen bleek dat een museummedewerker per ongeluk over een minimalistisch schilderij van Van Wieringen heen geschilderd had. Het incident vormt voor regisseur Denise Janzée de aanleiding voor een verkenning van het fenomeen 'beschadigde kunst'. En passant maken we kennis met het speelse oeuvre van de ingenieuze Bas van Wieringen.
Louise Bourgeois werd wereldberoemd met haar imposante sculpturen, zoals de metershoge spin Maman. De inmiddels overleden Bourgeois is te zien in exclusieve opnames, dwalend door persoonlijke archieven en herinneringen. Een intiem portret van een feministe avant la lettre, van wie de kunst een weerspiegeling vormt van haar persoonlijke leven. Louise Bourgeois is haar kunst en haar sculptuur is haar lichaam.
In Iran is dans sinds 1979 verboden en zelfs het woord 'dans' is er taboe. Maar in het Iran van vandaag is een nieuwe generatie van moedige jonge dansliefhebbers opgestaan. In een verborgen studio bedenkt een klein groepje jongeren choreografieën en verkent zo via artistieke wegen kwesties op het gebied van liefde, seksualiteit, en maatschappij. Ook kunnen ze niet om een grotere en pijnlijke vraag heen, want is er eigenlijk wel een toekomst voor de dans in Iran?
Regisseur Emma Westermann volgde de internationaal gevierde musicalster Pia Douwes in het jaar waarin de zeer drukbezette artieste geconfronteerd werd met een burn-out. Voor de camera blikt Douwes terug op haar lange carrière en hoe die ooit begon. Een rol in de musical Cats bracht haar in de late jaren 80 naar Wenen en daar kreeg ze later ook de voor haar ultieme rol aangeboden, die van de Oostenrijkse keizerin Elisabeth. Dankbaar voor wat ze bereikt heeft, maar zoekend naar een nieuwe balans, constateert Pia: 'Ik wil niet overleven, ik wil leven'.
Fotograaf Martin Parr werd in de jaren 80 wereldberoemd met zijn kleurenfoto's van de Britse arbeidersklasse op vakantie aan de Engelse kust. Opzichtige kleding en make-up, fastfood en mensen die zich vervelen: Parr fotografeerde het allemaal, soms serieus, soms absurd, maar altijd speels. In deze documentaire is te zien hoe Martin Parr in 2023 de Britten vastlegt tijdens de straatfeesten ter ere van de kroning van Charles III. Ook keert hij met zijn camera terug naar de kustplaats New Brighton, waar in de jaren 80 zijn carrière begon. In interviews vertellen vrienden en collega's over Parr en zijn werk.
Niemand kon zo goed vertellen over kunst als journalist, museumdirecteur en presentator Pierre Janssen. Janssen maakte van 1959 tot 1972 bijna honderd afleveringen van het televisieprogramma Kunstgrepen. Terugblikkend op zijn carrière vertelde Janssen jaren later dat het hem niet zozeer om de kunst ging, maar eerder om het leren kijken naar bijzondere dingen. 'Het gaat over het vreemde dat je tegenover je krijgt, het rare, het schijnbaar onbegrijpelijke en dat je je best zou kunnen doen je daar eens in te verdiepen.'
Met een niet aflatende toewijding aan zijn creatieve visie en vrijheid heeft regisseur David Lynch, een kunstenaar gefascineerd door de diepten van de menselijke ziel, zijn oeuvre gecomponeerd als een raadsel om te ontcijferen, op de grens tussen dromen en realiteit. Van zijn cultfilm Eraserhead tot de revolutionaire televisieserie Twin Peaks, David Lynch neemt de kijker mee naar een andere wereld om de vreemde fundamenten van de Amerikaanse droom te verkennen.
Barbara Hepworths sculpturen vallen op door hun prachtige organische vormen. De Britse kunstenares (1903-1975) was een van de eerste vrouwelijke kunstenaars die internationale roem verwierf en alleen al in Nederland zijn vijftien van haar werken te zien. Het verhaal van deze documentaire wordt verteld aan de hand van clips uit eerdere films over Hepworth, interviews met experts en beelden van het schilderachtige Cornwall, waar Hepworth haar studio had.
In de USSR stonden architectuur en kunst volledig in dienst van het communisme, met als gevolg dat alles op elkaar leek. Behalve... de bushaltes. Wie door de voormalige Sovjet-Unie reist, ziet ze langs de wegen staan: fantasievol vormgegeven bushokjes in de vorm van bijvoorbeeld een duif of een watermeloen. In een race tegen de klok fotografeert de Canadees Christopher Herwig de bushaltes, vóórdat ze gesloopt worden.
De kleurrijke zelfportretten van Frida Kahlo staan in het collectieve geheugen gegrift. Ze tonen de kunstenares ernstig kijkend, het opgestoken haar versierd met linten of bloemen. Achter de bekende portretten gaat een door emotionele en fysieke pijn getekend leven schuil, waarbij Kahlo de kracht om te leven vindt in het maken van kunst. Haar mooiste werken zijn te zien in deze documentaire, evenals interviews met experts, van wie enkele afkomstig uit Frida's geboorteland Mexico.
Modeontwerper Elsa Schiaparelli was misschien wel de meest baanbrekende kunstenaar van de 20e eeuw. Ze was de rivale van Coco Chanel en een vrije, rebelse geest. Kunstenaars uit het surrealisme zoals Salvador Dalí, Man Ray en Jean Cocteau waren haar vrienden en ze inspireerden haar in haar werk. Enkele jaren geleden blies Amerikaanse modeontwerper Daniel Roseberry het Huis Schiaparelli nieuw leven in en kwam er weer aandacht voor Schiaparelli's enorme artistieke erfenis.
Steve McCurry werd beroemd als de fotograaf die rond 1985 in een vluchtelingenkamp een onvergetelijke foto maakte van een Afghaanse meisje met opvallende groene ogen. Regisseur Denis Delestrac reist met McCurry naar onder meer India, Afghanistan, Mongolië en de Dominicaanse Republiek. Zo ontstaat het beeld van een gedreven man met een grote liefde voor de veelkleurigheid en schoonheid van mensen.
In 1990 maakte kunstenaar Theo Jansen zijn eerste strandbeest, een uit pvc-buizen opgebouwde, complexe constructie die wel iets weghad van een dierlijk skelet. Twee decennia later is Jansen nog altijd bezig zijn strandbeesten te perfectioneren, waarbij de manier waarop ze over het strand bewegen, in gang gezet door de wind, van groot belang is. Deze documentaire toont Jansen aan het werk in zijn atelier, op het strand en in zijn appartement met zeezicht. Ondertussen reflecteert hij op zijn creatieve proces en op zijn leven.
De baanbrekende performances van kunstenaar Marina Abramovic (1946) verkennen de grenzen van wat het lichaam kan verdragen én de uiterste mogelijkheden van de geest. Haar retrospectieve, reizende expositie The Cleaner streek in 2019 neer in Belgrado, de geboortestad van Abramovic. Ze grijpt de gelegenheid aan om in haar verleden te duiken en maakt kennis met de jonge artiesten die haar werken opnieuw uitvoeren.
Schrijfster en kunstenares Marion Bloem verloor in oktober 2022 haar man Ivan Wolffers. Hij was haar jeugdliefde en de vader van haar zoon. Minstens zo belangrijk was hij voor Bloem in de rol van onvermoeibare supporter van haar werk als schrijfster en mentale sparringpartner. Saskia Vredeveld volgde Bloem in de anderhalf jaar na Wolffers dood, een periode waarin ze ook de Constantijn Huygens-prijs voor haar oeuvre ontving. Het lukt Bloem tijdens de vele ups en downs van haar rouwproces niet om te schrijven. In plaats daarvan neemt ze de toevlucht tot haar andere grote, creatieve liefde: het schilderen.
Modeontwerpers Puck Kroon en Hans Kemmink overwogen zich in de late jaren zestig te vestigen in Parijs. Uiteindelijk kozen ze echter voor Amsterdam en dat werd een daverend succes. Maar liefst drie decennialang runden ze hun ultrahippe winkel aan het Rokin, waar de crème de la crème van de Nederlandse media- en showbusiness kind aan huis was. Samen met klanten van destijds - zoals Suzanne en Monique Klemann van Lois Lane en Daphne Deckers - kijken Puck en Hans terug op hun hoogtijdagen.
In China bestaat al eeuwenlang een geheimschrift, het zogenaamde nüshu, waarin vrouwen elkaar brieven schrijven om elkaar op te beuren en te steunen in een dagelijks leven vol onderdrukking. In hedendaags China strijden twee jonge vrouwen, Hu Xin en Wu Simu, voor het behoud van dit geheimschrift. Maar minstens zo groot is hun strijd om als vrouw een vrij en gelukkig leven te leiden in een nog altijd heel traditionele maatschappij.
Klaas Gubbels is een van Nederlands meest populaire kunstenaars. De aimabele en onvermoeibare Gubbels (1934) is nog dagelijks op zijn atelier om te werken aan zijn subtiele en betoverende stillevens van koffiepotten en tafels. Waarom wordt de kunstenaar zijn onderwerp nooit moe en wat verklaart diens onverminderde, zelfs stijgende populariteit, tegenwoordig ook in China? Filmmaker Jan Louter volgde Gubbels gedurende zijn 90e levensjaar in 2024, aan het werk in zijn atelier, in de smederij en tijdens het proces van een serie houtdrukken.
Actrice Romy Schneider is al wereldberoemd wanneer zij in 1959 naar Frankrijk verhuist voor haar grote liefde, de onbekende Franse acteur Alain Delon. In Frankrijk draaien de rollen zich om. Schneider moet professioneel helemaal opnieuw beginnen, terwijl Delon in korte tijd uitgroeit tot een ster. Hun stormachtige liefdesrelatie transformeert uiteindelijk tot een levenslange vriendschap én een creatief partnerschap.
De slagwerkers en de paukenisten van het Concertgebouworkest vormen een microkosmos binnen het grotere orkest. De groep bestaat uit vijf musici waarvan er bijna nooit een vertrekt, maar dat verandert wanneer paukenist Niek met pensioen gaat. Nu moeten de mannen op zoek naar een nieuwe paukenist die artistiek en qua temperament bij de andere musici past. De ontwikkelingen vormen een aanleiding om terug te kijken op het rijke verleden van de groep binnen het Koninklijk Concertgebouworkest.
De jonge dirigent John Warner (27) en de musici van de Orchestra for the Earth gaan naar Oostenrijk op zoek naar de diepere betekenis achter de magische compositie Das Lied von der Erde van Gustav Mahler. Ze reizen per trein omdat ze weigeren te vliegen. Dat staat immers symbool voor de verontreiniging die leidt tot klimaatverandering.
Volgens architect Winy Maas van architectenbureau MVRDV moeten er veel, heel veel mensen in de stad van de toekomst kunnen wonen. Niet in saaie wolkenkrabbers, maar in luchtige, verticaal gestapelde 'dorpen' te midden van veel groen. Regisseur Jan Louter volgde de dynamische architect vanaf 2018 bij enkele grote projecten in Nederland en Azië. We zien hoe Maas de blik onvermoeibaar op de toekomst gericht houdt en zijn visie stapje voor stapje verwezenlijkt, ook wanneer opdrachtgevers tegenstribbelen.
John Singer Sargent (1856-1925) staat bekend als de grootste portretkunstenaar van zijn tijd. Hij schilderde zijn opdrachtgevers vaak flamboyant en ten voeten uit, met een uniek oog voor mode. Ook was hij zijn tijd vooruit in het verbeelden van mannen en vrouwen op een manier die het traditionele man- en vrouwbeeld oversteeg. Voor zijn cliënten was dit spannend, want wat gebeurt er als je portret geschilderd wordt door een groot en eigenzinnig kunstenaar? Vertrekpunt voor het verhaal is een grote tentoonstelling van Singer Sargents werk in het Museum of Fine Arts, Boston en het Tate Britain, Londen.
Keith Haring arriveerde in 1978 in New York City en bereikte in een paar jaar tijd de artistieke wereldtop. In New York liet Haring zich inspireren door fenomenen als graffiti en hiphop en verkende hij zijn homoseksuele identiteit. Zijn dynamische, speelse en grafisch aandoende werk werd wereldwijd omarmd door een breed publiek.
De Belgische fotograaf Herman Selleslags is de 80 gepasseerd en woont samen met zijn volwassen zoon Jan in een bouwvallig herenhuis in Antwerpen. Selleslags was vijftig jaar lang huisfotograaf van het Belgische tijdschrift Humo en fotografeerde vanaf de jaren 60 muzikale supersterren als The Beatles, The Stones, Jane Birkin, David Bowie, Frank Zappa en duizenden anderen. Wanneer het huis in Antwerpen in de verkoop gaat, is dat een aanleiding voor Herman om terug te blikken op zijn lange loopbaan. Ondertussen maakt zoon Jan een begin met het catalogiseren en archiveren van zijn vaders werk.
Harry Gruyaert groeide op in een streng katholiek gezin met een vader die er streng op tegen was dat zijn zoon het beroep van fotograaf zou kiezen. Als jonge man besluit Gruyaert echter zijn vaders wensen naast zich neer te leggen en het grijze Vlaanderen de rug toe te keren. Wanneer hij met zijn camera de wereld intrekt, blijkt hij te beschikken over een uniek oog voor kleur. Het is een gave die hem in staat stelt schoonheid te ontdekken op de meest onverwachte plaatsen: van landschappen in afgelegen gebieden van Marokko tot de achterbuurten van Parijs.
De Australische architect Richard Leplastrier wordt wereldwijd geroemd om de kleine, houten woonhuizen die hij ontwerpt. Hij ontwikkelde zijn voorkeur voor een pure en eenvoudige architectuur tijdens een lang verblijf als student in Japan. Dat de architect volgens zijn ontwerpprincipes leeft, bewijst de bijzonder originele, aan het water gelegen, houten 'kampeer-villa' waarin hij woont.
Isabelle Huppert is zonder twijfel de beroemdste actrice van Frankrijk van de afgelopen veertig jaar. In dit portret reflecteert Isabelle Huppert zélf in voice-over op haar films en haar vak. Huppert lijkt een voorkeur te hebben voor het spelen van geremde, neurotische, dramatische en zelfs gevaarlijke karakters. Voor Huppert is iedere personage dat zij vertolkt een middel om zichzelf beter te leren kennen.
De verstilde New Yorkse straatgezichten van kunstenaar Richard Estes tonen een hyperrealistische werkelijkheid, met licht dat kristalhelder weerspiegelt in het glas van winkeletalages, cafés en kantoorgebouwen. Eind jaren 60 brak Richard Estes met de destijds dominante beweging van het abstract expressionisme in de schilderkunst en speelde hij een sleutelrol bij de herwaardering voor realistische kunst.
De Franse regisseur Agnès Varda geldt als een baanbrekende filmmaker en als een pionier van de naoorlogse Franse nouvelle vague. Ze richtte haar eigen Parijse filmproductiehuis op en maakte met films als Cléo de 5 à 7 en documentaires als Les Glaneurs et la Glaneuse en Visages Villages, originele en vernieuwende films met een scherpe en geestige blik op de tijdgeest. Hoewel ze zichzelf vaak portretteerde en in haar eigen films speelde, biedt deze documentaire een nieuwe kijk op Varda dankzij interviews en nooit eerder vertoond archiefmateriaal.
In 1991 ging de film Thelma & Louise in première en veroorzaakte een revolutie in de manier waarop vrouwen geportretteerd werden in speelfilms. Ridley Scott's film vertelt het verhaal van twee vriendinnen die een weekenduitstapje maken aan de westkust van de Verenigde Staten. Na een heftige confrontatie met een levensgevaarlijke man ontwikkelt het uitje zich tot een dramatisch avontuur, waarvan geen terugkeer mogelijk is. De documentaire over deze legendarische film volgt de voetsporen van Thelma en Louise om te ontrafelen waarom hun verhaal nog altijd weet te boeien.
Andrée Putman geldt als de eerste Franse interieurarchitect die internationale faam bereikte in de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw. Haar sobere, overzichtelijke en monochrome ruimtes hebben een onuitwisbaar stempel gedrukt op de wereld van de interieurarchitectuur. Vandaag de dag inspireert ze nog steeds een hele generatie ontwerpers.
Greta Gerwig is de regisseur van Barbie, dé blockbuster van 2023, met Margot Robbie in de hoofdrol. Daarmee behoort Gerwig tot de top van de slechts 12% vrouwelijke filmregisseurs in Hollywood. Greta (1982) groeide op in Californië en studeerde Engels en theaterwetenschappen in New York City. Haar films gaan over de levens van vrouwen. Niet alleen over hun gevoelens en relaties, maar minstens zozeer over hun geestelijk leven en ambities. In deze documentaire reflecteren filmcritici op Gerwigs carrière als regisseur en actrice en er zijn clips uit haar films Frances Ha, Lady Bird en Little Women te zien.
Regisseur Gilles Coudert groeide op in de nabijheid van een nieuwbouwwijk ontworpen door architect Le Corbusier. Hij speelt als jongetje vaak op de atletiekbaan met indrukwekkende betonnen tribune en loopt geregeld langs de gevel van het cultuurhuis met veelkleurige verticale ramen. Jaren later realiseert hij zich dat het werk van Le Corbusier een onuitwisbare indruk op hem gemaakt heeft. In een poging om diens werk beter te leren begrijpen, maar ook als hommage aan de grote architect, besluit hij hedendaagse ontwerpers en kunstenaars als Ito Morabito en Daniel Buren te interviewen over wat zij van Le Corbusier vinden.
Bestsellerauteur Patricia Highsmith is de schrijfster van Carol, het eerste lesbische liefdesverhaal ooit met een happy ending. Ze publiceerde het boek in 1952 anoniem, omdat het onderwerp destijds zo gevoelig lag. Vervolgens brak ze internationaal door met haar romans over het gewetenloze personage Tom Ripley, een psychopaat en een seriemoordenaar. Deze documentaire werpt nieuw licht op het werk en (liefdes)leven van Highsmith, met interviews met vrienden, familie en geliefden en prachtig filmarchief.
De Amerikaans-Poolse Ursula von Rydingsvard is wereldwijd een van de weinige vrouwelijke beeldhouwsters die op monumentale schaal werkt. Haar grote houten sculpturen laten zien wat een enorme wilskracht en vechtlust ze heeft. Precies die eigenschappen had Ursula ook nodig om te overleven als oorlogskind.
Grace Kelly (1929-1982) werd beschouwd als een van de mooiste actrices van haar tijd. Haar huwelijk met prins Rainier van Monaco in 1952 maakte haar tot een tijdloos icoon. Een documentaire gemaakt op basis van filmmateriaal dat door Grace Kelly en prins Rainier zélf gedraaid is, toont nu voor het eerst een beeld van de echte Grace Kelly, omringd door haar kinderen, vrienden en familie. In hedendaagse interviews halen deze naasten dierbare herinneringen op aan hun geliefde Grace, die in 1982 op slechts 52-jarige leeftijd overleed.
Carlijn Kingma (1992) is een bijzonder artistiek talent. Op grote, zeer gedetailleerde tekeningen geeft ze inzicht in systemen die problematisch zijn voor de hedendaagse maatschappij. Zo maakte ze de tekening Het waterwerk van ons geld, die laat zien hoe onze maatschappij een soort toren vormt, waarin het geld zich van boven naar beneden een weg zoekt. Op de bovenste etages, waar de rijken wonen, is het overvloedig aanwezig in grote bassins. Op de onderste verdiepingen, waar de armen in piepkleine flatjes wonen, komt er nauwelijks een druppeltje uit de kraan.
Een aangeboren gevoeligheid en een ongelukkige jeugd vormden een vruchtbare artistieke voedingsbodem voor cabaretier, auteur en liedjesschrijver Hans Dorrestijn. Maar ze brachten hem ook veel verdriet. Dat hij op zijn 75e nog floreert, heeft hij te danken aan een sterk karakter en een stel trouwe vrienden.
De Chinese modeontwerpster Guo Pei werd wereldberoemd met de extravagante goudgele jurk die zangeres Rihanna in 2015 droeg op een modegala. Vervolgens kreeg Pei als eerste Chinese ontwerper officieel toestemming om haute couture te maken in Parijs. Pietra Brettkelly volgde Guo Pei in de periode waarin ze Europa en Amerika veroverde. De regisseur schetst een intrigerend beeld van vaak botsende culturen én van Guo Pei's missie om het imago van de Chinese mode-industrie te verbeteren.
De beroemde Libanese fotograaf Fouad Elkoury fotografeert sinds de jaren zeventig het leven op straat in zijn vaderland en in het Midden-Oosten. Het werk van Elkoury beweegt zich tussen fotojournalistiek en kunstfotografie en documenteert niet zozeer de oorlogen en rampen die zich in het Midden-Oosten afgespeeld hebben, maar eerder het dagelijks leven dat ondanks alles doorgaat. We zien de fotograaf in zijn appartement in Parijs in gesprek met zijn vrienden en met de regisseur. Zijn indrukwekkende oeuvre komt voorbij.
De plastic monobloc-terrasstoel is zó populair, dat veel mensen hem niet eens meer bewust waarnemen. Toch zijn er wereldwijd minstens een miljard van in omloop. De Duitse filmmaker Hauke Wendler gaat op reis om met kritische blik het succes van de stoel te onderzoeken en doet daarbij Afrika, India en Brazilië aan. Ja, de stoel is lelijk, maar heeft hij misschien ook positieve kanten?
De Vlaamse kunstenaar James Ensor (1860-1949) wordt nog elk jaar officieel herdacht in zijn geboorteplaats Oostende bij zijn graf in de duinen. Ensor was verliefd op het licht van Oostende, maar kon moeilijk verkroppen dat de Oostendenaars zijn kunst niet begrepen. Hij zag hen ook als deels verantwoordelijk voor de dood van zijn geliefde vader. Experts en hedendaagse kunstenaars reflecteren op het werk van Ensor, terwijl Oostendenaar Sam van Louwyck de kijker meeneemt op een wandeling door de beroemde kustplaats.
De Nederlands-Amerikaanse kunstenaar Anton van Dalen betrekt in 1972 met zijn gezin een pand in de New Yorkse wijk de East Village. De stad is in die tijd een chaos, met verlaten huizen en uitgebrande auto's op straat. Het doet Anton denken aan zijn jeugd in een door oorlog verscheurd Nederland. Vanaf dat moment vormen migratie en maatschappelijke onrust thema's in het werk van Van Dalen, die vandaag de dag met zijn dochter en kleinkinderen nog altijd in New York City woont.
De platinablonde actrice Mae West bereikte dankzij haar imago van geestige, sexy en wereldwijze vrouw de toppen van de roem in de jaren 30 van de vorige eeuw. En hoewel ze een comédienne was, klinkt in al Mae Wests rollen haar provocerende kritiek op traditionele man-vrouwverhoudingen door. Het unieke van West was dat ze bij dit alles de teugels van haar carrière stevig in eigen handen hield.
Het werk van de Catalaanse kunstenaar Joan Miró bestaat uit kleurrijke, speels aandoende abstracte schilderijen en sculpturen. Minder bekend is dat Miró in karakter en werk sterke tegendraadse, zelfs revolutionaire trekken vertoonde. En verrassend genoeg leken deze karaktertrekken met het vorderen van de jaren eerder sterker dan zwakker te worden. Kleinzoon Joan Punyet, die de nalatenschap van zijn grootvader beheert, werpt een nieuw licht op Miró, een man die onvermoeibaar naar artistieke vrijheid streefde.
Ze is niet alleen een theatericoon, maar ook een film- en televisiester. De Engelse Helen Mirren maakt met haar briljante carrière sinds de jaren zestig indruk op de wereld. Ze speelt vaak machtige en sterke vrouwen, zoals in de film The Queen (2006) en in de miniserie Catherine the Great (2019). Dankzij de rollen die ze kiest, maar ook door haar houding achter de schermen, geldt Mirren als een strijdster voor de vrouwenemancipatie.
Kate Winslet bereikte ongekende internationale roem op de leeftijd van 22 jaar dankzij haar rol in de film Titanic. Maar na dit commerciële succes slaat de Britse actrice vastberaden een nieuwe artistieke weg in, op zoek naar films waarin ze complexe, échte vrouwen kan spelen. Ze werkte samen met gerenommeerde regisseurs en is tegenwoordig ook succesvol met haar rol als de taaie rechercheur Marianne Sheehan in de serie Mare of Easttown. De documentaire vertelt Winslets verhaal aan de hand van interviews met de actrice op archiefmateriaal en clips uit haar films.
De Finse architecten Alvar en Aino Aalto gelden als dé 20e-eeuwse uitvinders van een organische, op de menselijke maat afgestemde architectuur. Ook hun design, waaronder de beroemde golvende bloemenvaas, komt voort uit hun liefde voor organische vormen. Het duo werkte intensief samen tot de vroegtijdige dood van Aino in 1949.
De Colombiaanse kunstenaar Fernando Botero maakte naam met kleurrijke schilderijen waarop volumineuze figuren de hoofdrol spelen. De kunstenaar blikt samen met zijn volwassen kinderen terug op zijn dagen als arme, beginnende kunstenaar in New York en op de succesvolle internationale carrière die daarop volgde. De kroon op werk van de kunstenaar was in 2000 de stichting van het Botero Museum in de hoofdstad van Colombia.
Wibi Soerjadi geldt al ruim twintig jaar als een virtuoos concertpianist, maar ook kleeft aan hem het imago van excentrieke bekende Nederlander. In werkelijkheid is Wibi een pianist en componist, op zoek naar muzikale vernieuwing en tegelijkertijd een zoon die worstelt met het afscheid van zijn vader die langzaam in vergetelheid wegglijdt.
De Finse dirigent Klaus Mäkelä is per 2027 de beoogde nieuwe chef-dirigent van het Koninklijke Concertgebouworkest. Regisseur Bruno Monsaingeon schetst een portret van de jonge dirigent. Mäkelä (1996) is te zien als opgroeiend kind en tiener tijdens lessen waarin hij een groep musici dirigeert onder de hoede van de legendarische Finse pedagoog Jorma Panula. De beelden vormen een mooie parallel met de hedendaagse beelden van Mäkelä aan het werk tijdens repetities en uitvoeringen in Oslo, Parijs en Amsterdam. In interviews in intieme setting vertelt Mäkelä over zijn visie op het dirigentschap en over zijn favoriete muziek.
De lumineuze, kleurrijke schilderijen van de Chinees-Franse schilder Chu Teh-Chun (1920-2014) doen met hun krachtige penseelstreken denken aan kalligrafie. Hij wordt gewaardeerd om de manier waarop hij traditionele Chinese technieken verbindt met westerse abstracte kunst. Experts en familieleden blikken terug op leven en werk van een pionier in de schilderkunst.
De Nederlandse street artist JDL (artiestennaam van Judith de Leeuw, 1995) is wereldwijd beroemd en veelgevraagd. Haar muurschilderingen die tot 70 m hoog zijn, maakt zij op een hoogwerker. Regisseur Deborah Faraone Menella volgt Judith de Leeuw bij het maken van een monumentale muurschildering op een flatgebouw in een achterstandswijk in Zuid-Italië. JDL werd bij het maken van de schildering geïnspireerd door het recente overlijden van haar vader. Het thema roept niet alleen sterke gevoelens bij Judith zelf op, maar ook bij wijkbewoners, van wie velen familieleden verloren aan kanker, een gevolg van de vervuilende industrie in het gebied.
Kunstenares Natasja Kensmil won in november 2021 een van de grootste kunstprijzen van Nederland: de Johannes Vermeerprijs. Belangrijk thema in het werk van Kensmil zijn de duistere kanten van het Nederlandse koloniale verleden. De kunstenares gelooft niet in wegkijken. Regisseur Lisa Boerstra volgde Kensmil de afgelopen jaren, terwijl haar carrière een hoge vlucht neemt.
Architect Herman Hertzberger is op 90-jarige leeftijd nog altijd actief. Zijn meest iconische gebouw, Centraal Beheer in Apeldoorn uit 1972, was de afgelopen jaren in handen van een projectontwikkelaar. Het moest van verlaten kantoorgebouw transformeren tot een hedendaagse, duurzame plek voor wonen. Dat betekent een belangrijke proef op de som voor Hertzberger, want hij ontwierp het gebouw in de jaren 70 al met het idee dat het qua functie flexibel moest zijn. Het moeizame proces laat zien hoe de huidige ultracommerciële tijdgeest, waarbij iedere vierkante meter winstgevend moet zijn, botst met Hertzbergers sociale idealen uit de jaren 70.
Andrew Wyeth (1917-2009) is een van de bekendste en meest geliefde kunstenaars van de Verenigde Staten. Wyeth portretteerde de lokale bevolking op het platteland van Pennsylvania en Maine. Zijn fascinatie ging uit naar de karakters van de boeren en de manier waarop ze hun dagelijks leven leidden, tegen het decor van een prachtige maar onherbergzame natuur.
Kunstenaar Jamie Wyeth is de zoon van een van Amerika's meest gewaardeerde kunstenaars Andrew Wyeth. Als telg uit een kunstenaarsfamilie moet Jamie (1946) er in de jaren zestig voor vechten om zich te onderscheiden van zijn beroemde vader en een eigen stijl en reputatie te vestigen. Hij portretteerde onder anderen J.F. Kennedy, Arnold Schwarzenegger, Rudolf Noerejev en Andy Warhol. De documentaire toont de excentrieke Wyeth aan het werk in zijn atelier, gelegen in het prachtige landschap aan de kust van het noordoosten van de VS.
De Zwitsers-Franse fotografe Sabine Weiss bouwde in het tijdsbestek van bijna een eeuw een monumentaal en divers oeuvre op. Weiss fotografeerde - net als collega's Robert Doisneau en Henri Cartier-Bresson - gewone mensen in hun alledaagse bestaan. Het beeld van een veranderende maatschappij dat zij zo schetste, maakte Sabine Weiss (1924-2021) tot een unieke getuige van de 20e eeuw.
Wat kun je doen als een wereldwijde COVID-19-pandemie de planning en première van Le Nozze di Figaro - een uitverkochte, internationale opera - doorkruist? Deze documentaire is een film in operastijl over de veerkracht en vindingrijkheid van de jonge hoofdrolspelers van De Nationale Opera. Hoe maken ze de enorme inspanningen rondom de productie van Le Nozze de Figaro de moeite waard, als er geen livepubliek is om ervan te genieten?
In 2024 viert het iconische Rietveld Schröderhuis in Utrecht zijn 100-jarig bestaan. Gerrit Rietveld ontwierp en bouwde het huis in nauwe samenwerking met zijn heimelijke geliefde en creatief partner Truus Schröder. Rietveld zelf bouwde zijn huizen niet voor de eeuwigheid; een levenscyclus van 50 jaar vond hij voldoende. Maar daar denken de huidige eigenaren van door Rietveld ontworpen huizen anders over. Zij halen alles uit de kast om hun Rietveldhuizen te renoveren en te conserveren.
De Deense architect Bjarke Ingels is nog geen veertig als hij met zijn studio Bjarke Ingels Group (BIG) zijn meest prestigieuze opdracht tot dan toe in de wacht sleept: de bouw van een appartementencomplex aan de oevers van van de Hudsonrivier in NYC. Regisseur Kaspar Astrup Schröder volgde de dynamische architect maar liefst zeven jaar in de aanloop naar het succes. Een periode waarin Ingels tevens worstelt met serieuze gezondheidsproblemen én waarin hij de vrouw van zijn leven ontmoet.
Kunstenaar Ossip bewerkt foto's van anonieme personen, vaak uit een ver verleden, tot objecten en installaties. Het resultaat is licht verontrustend en raadselachtig. Wie is deze man, die zichzelf niet graag kunstenaar noemt? Regisseur Anduo Lucia doet een poging het mysterie te ontrafelen en stuit op een verhaal over verloren vaders en zonen en de prijs van een leven voor de kunst.
Kunstenares Lita Cabellut (1961) beleeft als meisje een keerpunt in haar leven wanneer ze in het Prado Museum in Madrid voor het eerst kennis maakt met de schilderkunst. Inmiddels woont en werkt Cabellut al vele jaren in Den Haag, waar ze haar meer dan levensgrote portretten maakt in een speciale frescotechniek. Voor haar meest recente expositie in India maakte ze portretten van bekende Nederlanders in kleding uit de Gouden Eeuw. Haar reis naar India betekent voor haar een hernieuwde confrontatie met de armoede die ze uit haar eigen jeugd kent.
De Schotse acteur Sean Connery maakte een verpletterende indruk toen hij in 1963 voor het eerst de rol van geheim agent James Bond speelde in Dr. No. Het wereldwijde succes vormt paradoxaal genoeg het begin van Connery's zoektocht naar rollen in andere films met meer diepgang. Pas in de loop van de jaren 80 vindt hij echt zijn draai in rollen waarin hij de charismatische, oudere mentor van jonge acteurs vertolkt.
Kunst is altijd een reis en Alexander Calder is de gids bij een ontdekkingsreis om het proces van het maken van kunst te onderzoeken. De drie hedendaagse kunstenaars Rosa Barba, Žilvinas Kempinas en Ernesto Neto traden in de voetsporen van Calder in zijn atelier op het platteland van Frankrijk. Allemaal delen ze een voorliefde voor landschappen en grote steden. Regisseur Marjoleine Boonstra ontrafelt in een poëtisch en beeldend essay hoe elementen als zwaartekracht, ruimte, tijd, geluid en het gebruik van eenvoudige materialen versmelten tot kunstwerken die mensen met elkaar willen verbinden.
In september 2019 beëindigt prima ballerina Igone de Jongh vrij plotseling haar carrière bij het Nationale Ballet. Na een leven van vrijwel elke dag dansen, gaapt plotseling de leegte. Regisseur Simone de Vries filmde Igone in het eerste moeilijke jaar nadat ze gestopt is. Terwijl De Jongh terugblikt op haar lange loopbaan en zoekt naar nieuwe artistieke wegen, komt ook een grotere vraag aan de orde: want waarom danst Igone eigenlijk?
De Amerikaanse kunstenares Mary Cassatt (1844-1926) was een artistiek zielsverwant en een goede vriendin van de impressionistische kunstenaar Edgar Degas. In een tijd dat vrouwen vooral geportretteerd werden om hun schoonheid en in een passieve rol, brak Cassatt radicaal met die traditie. In haar impressionistische stijl verbeeldde ze de vrouwen in haar omgeving als intelligente, actieve en betrokken mensen. Te zien zijn Cassatts prints, pasteltekeningen en schilderijen. Aan het woord komen Amerikaanse curatoren van musea en experts.
Het oeuvre van de Israëlische architect Dani Karavan (1930-2021) bestaat voor een belangrijk deel uit monumenten voor de slachtoffers van de Shoah. Regisseur Barak Heymann volgde de gedreven, kritische kunstenaar in de laatste jaren van zijn leven bij een tour langs zijn werken in Duitsland, Frankrijk en Israël. De monumenten zijn groots van opzet en vragen veel onderhoud, iets wat ook op lijkt te gaan voor Dani Karavan zelf.
Ontwerper en architect Charlotte Perriand is een van de grote scheppende genieën van de 20e eeuw. Haar meubelontwerpen gelden als iconen van het contemporaine design. Perriand leidde een bewogen leven, waarin ze onder meer strijd voerde met haar werkgever Le Corbusier, die met de eer voor veel van haar ontwerpen ging strijken.
Ad Visser is voor veel generaties bekend als de excentrieke Mr. Toppop. Deze documentaire zoomt in op een onderbelichte kant van Visser. Hij blijkt een vindingrijke kunstenaar die, voortgedreven door nieuwsgierigheid en onstuitbare creativiteit, al zijn hele leven muziek schrijft en songs componeert.
De Amerikaanse choreograaf en performer Loïe Fuller veroverde aan het begin van de 20e eeuw de hele wereld met haar revolutionaire optredens. Dansers in rondcirkelende zijden gewaden en een baanbrekend gebruik van gekleurd licht speelden een hoofdrol in haar choreografieën. De documentaire verbindt heden en verleden door te laten zien hoe hedendaags choreografe Jody Sperling en haar dansgezelschap het werk van Fuller interpreteren. Tevens kijkt de film naar Fullers invloed op hedendaagse artiesten als Red Hot Chili Peppers, Taylor Swift, Shakira en William Kentridge.
De Britse fotograaf Perry Ogden werd groot in de jaren 90 met zijn fotoreportages over Ierse kinderen van woonwagenbewoners en hun paarden, de zogenaamde 'pony kids'. Zijn iconische foto's leidden tot unieke fotoreportages voor toonaangevende cultuur-, mode- en muziektijdschriften als The Face.
Jodie Foster geldt als een uniek fenomeen in Hollywood. Ze schopte het van 6-jarig televisiesterretje tot een van Hollywoods meest succesvolle filmactrices en vervolgens tot filmproducent en regisseur. In films als The Accused, Silence of the Lambs en Panic Room maakte ze een onuitwisbare indruk dankzij haar krachtige en toch breekbare uitstraling. Wie Foster's carrière overziet, kan niet anders dan concluderen dat ze een strijder is, zowel op het witte doek als daarbuiten.
Tuinarchitect Oudolf vergelijkt de manier waarop hij bloemen en planten een plek geeft in een tuin, met de wijze waarop een regisseur acteurs in de schijnwerpers zet op een podium. Bijzonder is dat Oudolf evenveel schoonheid ziet in een verwelkende herfsttuin als in een zomertuin in volle bloei. Regisseur Thomas Piper volgt Oudolf bij zijn werk in Engeland en bezoekt met hem tuinen die hij ontwierp in Chicago en New York, maar ook Oudolfs eigen landgoed in Hummelo, Gelderland.
Hoe is het om als klassiek getrainde, Japanse concertpianiste terecht te komen in het vrije, tolerante Denemarken? Als twintiger verhuist Eriko Makimura naar Kopenhagen en opeens kijkt ze met een andere blik naar haar strenge Japanse opvoeding en het huwelijk waarin ze mishandeld werd. In Kopenhagen ontdekt ze haar creatieve en excentrieke kant en ontwikkelt ze zich tot een veelzijdige kunstenares.
Michelle Elie, Casey Spooner en Violet Chachki zijn drie van de belangrijkste influencers van de internationale modewereld. De kleurrijke en glamoureuze verschijningen zitten front row bij de top-modeshows en hebben talloze volgers op Instagram. De manier waarop ze zich presenteren, mag oprecht performance art genoemd worden. Maar achter de schermen blijkt het moeilijk rondkomen van het vak.
De slagwerkers en de paukenisten van het Concertgebouworkest vormen een microkosmos binnen het grotere orkest. De groep bestaat uit vijf musici, waarvan er bijna nooit een vertrekt, maar dat verandert wanneer paukenist Niek met pensioen gaat. Nu moeten de mannen op zoek naar een nieuwe paukenist die artistiek en qua temperament bij de andere musici past. De ontwikkelingen vormen een aanleiding om terug te kijken op het rijke verleden van de groep binnen het Koninklijk Concertgebouworkest.
Georgia O'Keeffe was een van de belangrijkste Amerikaanse kunstenaars van de Verenigde Staten toen ze in de jaren 40 besloot om naar New Mexico te verhuizen. Het betekende een revolutie voor de kunst die O'Keeffe maakte. Het oogverblindende woestijnlandschap en de door bergen omringde, afgelegen ranch waar ze woonde, inspireerden haar tot nieuwe technieken en een nieuw kleurenpalet.
Mia Farrow is een unieke actrice, zowel op het toneel als in de film- en televisiewereld. Al vroeg speelde ze in cultfilms met gerenommeerde regisseurs als Roman Polanski en Robert Altman. In de vroege jaren 90 beleefde Farrow een absoluut dieptepunt toen haar liefdesrelatie met regisseur Woody Allen op dramatische wijze op de klippen liep, waarmee ook een einde kwam aan hun vruchtbare artistieke werkrelatie. Een blijvende bron van zingeving bleek voor Farrow gelukkig haar maatschappelijk activisme, een bezigheid waar zij steeds meer voldoening uit haalde.
De van oorsprong Tunesische modeontwerper Azzedine Alaïa (1935-2017) volgde als jongeman een opleiding tot beeldhouwer. Zijn oog voor sculpturale vormen komt tot uitdrukking in de sexy en gestroomlijnde mode die hij ontwierp voor vrouwen. Het maakte hem tot de lieveling van de internationale modewereld, maar zelf was Alaïa ook tevreden met een eenvoudig leven en 'lunches van tomaten en olijfolie'.
De Franse regisseur Agnès Varda geldt als een baanbrekende filmmaker en als een pionier van de naoorlogse Franse nouvelle vague. Ze richtte haar eigen Parijse filmproductiehuis op en maakte met films als Cléo de 5 à 7 en documentaires als Les Glaneurs et la Glaneuse en Visages Villages originele en vernieuwende films met een scherpe en geestige blik op de tijdgeest. Hoewel ze zichzelf vaak portretteerde en in haar eigen films speelde, biedt deze documentaire een nieuwe kijk op Varda dankzij interviews en nooit eerder vertoond archiefmateriaal.
Fotograaf Jay Maisel besloot enkele jaren geleden tot de verkoop van zijn monumentale pand in New York City. Het gebouw - met een vloeroppervlak van bijna 11.000 m2 - herbergde zijn gigantische kunstverzameling. De collectie bestaat uit talloze objecten die Maisel maakte van gevonden voorwerpen. Goede vriend en filmmaker Stephen Wilkes volgde Maisel maandenlang bij het ontruimen van het pand. En passant vertelt hij over het opmerkelijke leven van de fotograaf.
Actrice Romy Schneider is al wereldberoemd wanneer zij in 1959 naar Frankrijk verhuist voor haar grote liefde, de onbekende Franse acteur Alain Delon. In Frankrijk draaien de rollen zich om. Schneider moet professioneel helemaal opnieuw beginnen, terwijl Delon in korte tijd uitgroeit tot een ster. Hun stormachtige liefdesrelatie transformeert uiteindelijk tot een levenslange vriendschap én een creatief partnerschap.
De abstracte werken van de Amerikaanse kunstenares Joan Mitchell (1925-1992) doen met hun gracieuze patronen en pastelkleurige tinten denken aan het werk van Claude Monet. Dat is geen toeval want de kunstenares verhuisde op 35-jarige leeftijd naar Frankrijk om neer te strijken in de omgeving van Giverny, het landgoed waar Monet werkte.
Cuba koos er eind jaren 50 voor om een marxistisch-leninistische staat te worden en dat had een bijzondere weerslag op alles wat met film te maken had. Plotseling draaiden films uit de hele wereld in de Cubaanse bioscopen, in plaats van alleen maar Amerikaanse blockbusters. En Cubaanse grafische ontwerpers veranderden filmposters van commerciële publiekstrekkers in creatieve grafische kunstwerken. In het Cuba van vandaag vertelt een groep hedendaagse Cubaanse stripkunstenaars het verhaal van deze artistieke revolutie in een met veel liefde getekend stripboek.
Yan Pei-Ming staat bekend om zijn doeken op gigantisch formaat. De oorspronkelijk uit Shanghai afkomstige kunstenaar schildert bekende figuren uit de wereldgeschiedenis als Mona Lisa, Mao Zedong en Bruce Lee. Hij werkt consequent in zwart-wit en alle grijstinten daartussen. We volgen Yan Pei-Ming in zijn atelier bij het maken van een serie schilderijen geïnspireerd door kunstenaar Gustave Courbet in 2019.
Acteur Michael Douglas vertelt voor de camera uitgebreid over zijn leven en werk, bezien vanuit de complexe relatie die hij had met zijn vader, Hollywoodgigant Kirk Douglas. Uiteindelijk bewees Douglas - de ster van films als Wall street, Fatal Attraction en Basic Instinct - dat hij op zijn eigen manier net zo succesvol was als zijn vader.
Fotograaf Abbas Attar, kortweg Abbas genoemd, fotografeerde 50 jaar lang mensen over de hele wereld, vaak in extreme omstandigheden zoals tijdens oorlogen, revoluties en levend onder fanatieke religieuze regimes. Tijdens de laatste maanden van zijn leven reflecteert Abbas in intieme setting op zijn belangrijkste werk, foto's die hij uitkoos op thema's als geweld, spiritualiteit, schoonheid en verdriet.
De Finse dirigent Klaus Mäkelä is per 2027 de beoogde nieuwe chef-dirigent van het Koninklijke Concertgebouworkest. Regisseur Bruno Monsaingeon schetst een portret van de jonge dirigent. Mäkelä (1996) is te zien als opgroeiend kind en tiener, tijdens lessen waarin hij een groep musici dirigeert onder de hoede van de legendarische Finse pedagoog Jorma Panula. De beelden vormen een mooie parallel voor de hedendaagse beelden van Mäkelä aan het werk tijdens repetities en uitvoeringen in Oslo, Parijs en Amsterdam. In interviews in intieme setting vertelt Mäkelä over zijn visie op het dirigentschap en over zijn favoriete muziek.
Een nieuw perspectief op leven en werk van schilder Edward Hopper, een van Amerika's meest geliefde kunstenaars. De film kijkt naar de relatie met zijn vrouw Jo, die haar eigen kunstenaarscarrière opgaf om hem te steunen. Ook onderzoekt de regisseur de manier waarop Hoppers werk de snel veranderende Amerikaanse maatschappij van de jaren 20, 30 en 40 weerspiegelt.
Fotografe Suzanne Heintz realiseert zich al vroeg dat van vrouwen nog altijd verwacht wordt dat ze voor huisje-boompje-beestje kiezen. Om mensen aan het denken te zetten over dit benauwende verwachtingspatroon, begint zij zichzelf op mooie locaties te fotograferen met aan haar zijde de perfecte echtgenoot en het perfecte dochtertje. Maar wie beter kijkt, ziet dat zowel de man als het kind etalagepoppen zijn.
Architect Herman Hertzberger is op 90-jarige leeftijd nog altijd actief. Zijn meest iconische gebouw, 'Centraal Beheer' in Apeldoorn uit 1972, was de afgelopen jaren in handen van een projectontwikkelaar. Het moest van verlaten kantoorgebouw transformeren tot een hedendaagse, duurzame plek voor wonen. Dat betekent een belangrijke proef op som voor Hertzberger, want hij ontwierp het gebouw in de jaren 70 al met het idee dat het qua functie flexibel moest zijn. Het moeizame proces laat zien hoe de huidige ultracommerciële tijdgeest, waarbij iedere vierkante meter winstgevend moet zijn, botst met Hertzbergers sociale idealen uit de jaren 70.
