- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSpelletjes.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVSporten.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOndernemen.TVTalentenjacht.TV
- Cultuur.TVKook.TVOnrecht.TVVaartuig.TV
- Formule1.TVLachen.TVOranje.TVVerkiezing.TV
- Gamen.TVMensen.TVPolitiek.TVVoertuig.TV
- Geloof.TVMode.TVReis.TVVoetbal.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSerie.TVWeer.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpeelfilm.TVWoon.TV
Close Up - Alle afleveringen
Hij was één van de grootste scenarioschrijvers en regisseurs die Hollywood ooit gekend heeft: Billy Wilder. De maker van films als 'Some like it hot', 'Sunset Boulevard' en 'Sabrina' ontvluchtte Nazi-Duitsland in jaren dertig. Hij werkte zich op van journalist tot scriptwriter en tenslotte tot Hollywood-regisseur. Uit interviews met Wilder zelf, uit gesprekken met collega's én uit zijn films rijst het beeld op van een man die Hollywood voorzag van een broodnodige dosis Europees raffinement en humor.
Anders dan veel mensen denken, bestaat het leven van ontwerper Jean-Paul Gaultier niet uit het organiseren van modeshows, het bedenken van parfums of het geven van interviews voor televisie. Nee, zijn dagelijks werk bestaat voornamelijk uit het maken van kleren. Voor deze documentaire herschept Jean-Paul Gaultier twaalf van zijn beroemdste kledingontwerpen, in de studio, direct voor de camera.
Conceptueel kunstenaar Bas van Wieringen haalde in 2017 de landelijke pers toen bleek dat een museummedewerker per ongeluk over een minimalistisch schilderij van Van Wieringen heen geschilderd had. Het incident vormt voor regisseur Denise Janzée de aanleiding voor een verkenning van het fenomeen 'beschadigde kunst'. En passant maken we kennis met het speelse oeuvre van de ingenieuze Bas van Wieringen.
Fotografe Robin de Puy heeft succes. Er komt de laatste jaren geen einde aan de reeks prestigieuze opdrachten. Maar er knaagt iets: fotografeert ze nog wel de mensen van wie zij vindt dat ze gezien moeten worden? Met alleen een camera als bagage stapt Robin in Amerika op de motor voor een road trip.
Kunstenaar Chris Berens vindt zijn inspiratie in zijn eigen magische binnenwereld. De dieren en wezens die een grote rol spelen in zijn fantasie, bevolken ook de landschappen die hij schept met zijn speciale schildertechniek. Het resulteert in taferelen zowel betoverend als onheilspellend zijn.
Maison Martin Margiela geldt als een van de meest intrigerende modehuizen van de afgelopen decennia. Aan het hoofd van het huis stond creatief genie Martin Margiela, die er opmerkelijk genoeg voor koos om volledig onzichtbaar te blijven. Volgens officieel standpunt had het huis geen boegbeeld nodig, omdat alle creaties immers tot stand kwamen dankzij de inspanningen van een heel team. Twintig jaar na de hoogtijdagen van Margiela blikken de medewerkers van destijds terug op hun tijd binnen de muren van het modehuis.
De inmiddels 80-jarige Helaine Blumenfeld werkte als eerste vrouwelijke beeldhouwster in de marmermijnen van Pietrasanta. In marmer en in brons schept Blumenfeld vloeiende, organisch gevormde sculpturen van een grote schoonheid. We volgen Blumenfeld in Parijs, Cambridge en natuurlijk in haar geliefde Pietrasanta in het jaar dat ze haar beeldhouwwerk Tree of Life maakt.
De fotografen van agentschap Magnum maakten furore met hun documentatie van de belangrijke gebeurtenissen van de twintigste eeuw. Minder bekend is dat de Magnumfotografen ook een hechte relatie onderhielden met de wereld van de cinema. Acteurs en regisseurs als John Huston, Marilyn Monroe, Orson Welles, Kate Winslet en Sean Penn: de Magnumfotografen vereeuwigden ze allemaal, zowel in de studio als op de set.
Componist van hedendaagse muziek Philip Glass is inmiddels achtenzeventig jaar oud maar lijkt niet te stoppen. Hij is altijd aan het werk én altijd op reis en heeft het succes na vele jaren nog steeds aan zijn zijde. In de grote internationale muziektempels trekt Glass uitverkochte zalen. Die zalen vullen zich niet alleen met Glass-liefhebbers van het eerste uur, maar ook met vele nieuwe en jonge fans.
Grafisch vormgever Wim Crouwel (1928) geldt als de godfather van de Nederlandse grafische vormgeving en vormt nog altijd een voorbeeld voor de jongste generatie grafisch ontwerpers. Crouwel werd in de jaren zestig beroemd met het door computertechnologie geïnspireerde lettertype New Alphabet. Filmmaker Lex Reitsma maakte een portret van Wim Crouwel die zichzelf ziet als een functionalist die heilig gelooft in een aanpak die berust op feiten en logica, terwijl hij tegelijkertijd gefascineerd blijft door het esthetische aspect van grafische vormgeving.
Merkwaardig zijn ze misschien wel, de kunstenaars in deze documentaire, maar niet per se merkwaardiger dan andere kunstenaars of dan wijzelf. De een tekent uitsluitend vogels, de ander kleurrijke netwerken van metro's en vliegroutes, een derde haar dromen en nachtmerries. Door urenlang in opperste concentratie te tekenen of te schilderen lijken ze iets van grip te krijgen op een verwarrende wereld. Regisseur Jan Wouter van Reijen maakt met deze film voelbaar hoe overrompelend de binnenwereld van deze buitenstaanders eruitziet.
Architect Alvaro Siza is dé belangrijkste Portugese architect van de afgelopen vijftig jaar. Veel van zijn belangrijkste gebouwen bevinden zich in zijn geboorteplaats Matosinhos, in de buurt van Porto aan de Portugese kust, zoals het Boa Nova Teahouse (1963), de Faculteit voor Architectuur (1987-1993), en het Serralves Museum voor Moderne Kunst (1997). Siza draagt ook de sociale woningbouw een warm hart toe en ontwierp sociale woningbouwcomplexen in onder meer Berlijn en Den Haag.
In het Berlijn van de vroege 20e eeuw introduceerde een groepje artistieke ontwerpers de reclameposter nieuwe stijl. Lucian Bernhard, Ludwig Hohlwein en Julius Klinger kozen voor strakke beelden, aantrekkelijk in hun eenvoud, meestal vergezeld van een geestige boodschap. Op hun posters zien we mooie, jonge mensen en een product dat duidelijk en prominent in beeld is. Reclamemakers en grafisch ontwerpers laten zich ook vandaag nog inspireren door de vernieuwende stijl van Bernhard, Hohlwein en Klinger.
De Deense architect Bjarke Ingels is nog geen veertig als hij met zijn studio Bjarke Ingels Group (BIG) zijn meest prestigieuze opdracht tot dan toe in de wacht sleept: de bouw van een appartementencomplex aan de oevers van van de Hudson rivier in NYC. Regisseur Kaspar Astrup Schröder volgde de dynamische architect maar liefst zeven jaar in de aanloop naar het succes, een periode waarin Ingels tevens worstelt met serieuze gezondheidsproblemen én waarin hij de vrouw van zijn leven ontmoet.
Regisseur Frank Scheffer maakte een portret van de Chinese kunstenaar He Duoling, die leeft en werkt in de stad Chengdu. Duoling hoorde in de jaren 80 bij de eerste generatie kunstenaars die zich na de Chinese culturele revolutie vrij kon uiten. Hij vindt inspiratie in de filosofische stroming van het taoïsme, waarin het gaat om de dialoog tussen mens en natuur, maar ook in de Westerse klassieke muziek en in de Russische literatuur.
Astor Piazzolla geldt als de belangrijkste vernieuwer van de tango muziek in de 20ste eeuw. Regisseur Daniel Rosenfeld maakte een film op basis van een lang interview dat de dochter van Piazzolla eind jaren tachtig met haar vader had. Zowel de man als de kunstenaar komen aan bod in dit portret, dat - met veel (privé-)filmarchief - het beeld schetst van een artiest die als een straatvechter knokte voor een revolutie van de tango.
Glenn Murcutt is de beroemdste architect van Australië en tevens degene die Australische architectuur internationaal op de kaart heeft gezet. Murcutt sleepte in de loop der jaren vele prijzen - waaronder een Pritzker Prize - in wacht, maar koos er bewust voor om alleen in zijn eigen vaderland te werken. Daar richt hij zich op het creëren van duurzame architectuur die perfect aangepast is aan het Australische klimaat.
De Chinese modeontwerpster Guo Pei werd wereldberoemd met de extravagante, goudgele jurk die zangeres Rihanna in 2015 droeg op een modegala. Vervolgens kreeg Pei als eerste Chinese ontwerper officieel toestemming om haute couture te maken in Parijs. Pietra Brettkelly volgde Guo Pei in de periode waarin ze Europa en Amerika veroverde. De regisseur schetst een intrigerend beeld van vaak botsende culturen én van Guo Pei's missie om het imago van de Chinese mode-industrie te verbeteren.
Andrew Wyeth (1917-2009) is een van de bekendste en meest geliefde kunstenaars van de Verenigde Staten. Wyeth portretteerde de lokale bevolking op het platteland van Pennsylvania en Maine. Zijn fascinatie ging uit naar de karakters van de boeren en de manier waarop ze hun dagelijks leven leidden, tegen het decor van een prachtige maar onherbergzame natuur.
Architect Harry Seidler ontsnapte aan de Nazi's, emigreerde naar het destijds nog geïsoleerde Australië en werd daar dé pionier van het Modernisme. Nog altijd hebben zijn ideeën een grote invloed op de Australische architecten van nu. Seidlers nalatenschap laat zien welke architectuur het beste past bij het zonnige Australische klimaat, inspireert door de inventieve toepassingen van beton, en is een verrijking voor de steden door de pleinen die hij introduceerde in de openbare ruimte.
Grafisch ontwerper Anthon Beeke werd in 1969 beroemd met zijn 'naakte meisjes alfabet'. Daarmee was de toon voor zijn spraakmakende oeuvre gezet en Beeke begon zijn opmars als één van de vijf Nederlandse topontwerpers van de twintigste eeuw. Niet slecht voor iemand die begon als eenvoudige slagersjongen.
Barbra Streisand bereikte de top van de showbusiness als zangeres, actrice, filmproducer en allround superster. Streisand, allesbehalve een doorsnee schoonheid, was één van de eerste vrouwen in Amerika die haar carrière in de showbusiness helemaal zélf vorm wist te geven. En passant groeide ze ook uit tot rolmodel voor vrouwen en homoseksuelen.
Ohad Naharin geldt al drie decennia als een van de meest vooraanstaande choreografen ter wereld. De bewegingstaal die hij bedacht - 'Gaga' genaamd - behoort tot de belangrijkste vernieuwingen in de moderne dans. Filmmaker Tomer Heyman kreeg exclusieve toegang tot de nu tot nu toe ongrijpbare Israëlische kunstenaar en mocht hem en zijn dansgezelschap zeven jaar lang over de hele wereld volgen, zowel privé als professioneel.
De Letse dirigent Andriss Nelsons geldt als een bescheiden en vriendelijke man, maar waar het zijn vak betreft is hij gepassioneerd. Regisseur Carmen Cobos volgde Nelsons en het Koninklijk Concertgebouworkest tijdens de repetities voor de Vijfde Symfonie van Sjostakovitsj. De Vijfde Symfonie is een meesterwerk waardoor Nelsons zelf - als jonge, in de Sovjet-Unie wonende musicus - diepgaand beïnvloed werd.
Ter gelegenheid van David Hockney's tachtigste verjaardag in 2017 organiseerde de Royal Academy of Arts een grote expositie met werk uit de periode 2012-2016. Het meest opvallend zijn de 82 portretten die Hockney de afgelopen jaren van vrienden en kennissen maakte. De kunstenaar stelde zichzelf ten doel elk van de geportretteerden binnen een tijdsbestek van drie dagen te portretteren. Het resultaat van de uitdaging die hij zichzelf stelde is fascinerend.
Maison Martin Margiela geldt als een van de meest intrigerende modehuizen van de afgelopen decennia. Aan het hoofd van het huis stond creatief genie Martin Margiela, die er opmerkelijk genoeg voor koos om volledig onzichtbaar te blijven. Volgens officieel standpunt had het huis geen boegbeeld nodig omdat alle creaties immers tot stand kwamen dankzij de inspanningen van een heel team. Twintig jaar na de hoogtijdagen van Margiela blikken de medewerkers van destijds terug op hun tijd binnen de muren van het modehuis.
Glenn Murcutt is de beroemdste architect van Australië en tevens degene die Australische architectuur internationaal op de kaart heeft gezet. Murcutt sleepte in de loop der jaren vele prijzen - waaronder een Pritzker Prize - in wacht, maar koos er bewust voor om alleen in zijn eigen vaderland te werken. Daar richt hij zich op het creëren van duurzame architectuur die perfect aangepast is aan het Australische klimaat.
De kunstbeweging De Stijl, die in de jaren 10 van de vorige eeuw ontstond, heeft in Nederland grote bekendheid, vooral dankzij de internationale roem van leden als Piet Mondriaan en Gerrit Rietveld. Minder bekend is wat precies de rol was van de oprichter van De Stijl, schrijver en allroundkunstenaar Theo van Doesburg. Heeft Van Doesburgs individualistische, op afbraak en vernieuwing gerichte manier van opereren de kunstbeweging groot gemaakt of juist beperkt in haar ontplooiing?
Actrice Leslie Caron boekte grote successen in het Hollywood van de jaren 50 met films als 'Gigi' (1953). Dat ze een rasactrice en een overlever is, blijkt uit het feit dat ze nog altijd rollen weet te bemachtigen, tegenwoordig meestal in populaire televisieseries. De inmiddels ruim de tachtig gepasseerde Caron blikt openhartig en met humor terug op haar jaren in Hollywood en vertelt hoe ze zichzelf daarna opnieuw uitvond.
De Engelse Leonora Carrington zette zich als negentienjarige af tegen haar nouveau riche-familie door te kiezen voor een kunstopleiding en een relatie met de surrealistische kunstenaar Max Ernst. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog leidden een aantal dramatische gebeurtenissen ertoe dat Leonora Carrington vluchtte naar Mexico. De mystieke kant van Mexico bleek een grote inspiratie voor de kunstenares, die nooit meer zou terugkeren naar Engeland.
Barbra Streisand bereikte de top van de showbusiness als zangeres, actrice, filmproducer en allround superster. Streisand - allesbehalve een doorsnee schoonheid - was een van de eerste vrouwen in Amerika die haar carrière in de show business helemaal zélf vorm wist te geven. En passant groeide ze ook uit tot rolmodel voor vrouwen en homoseksuelen.
De Tweede Wereldoorlog breekt uit. In juni 1940 geeft Frankrijk zich over en de Nazi's bezetten het land. Sommige kunstenaars vluchten, anderen maken er het beste van en werken door, zoals Picasso en Jean Cocteau. Weer anderen zoals de dichter Robert Desnos, gaan het verzet in. Als de Geallieerden in juni 1944 op de stranden van Normandië landen, staat fotograaf Robert Capa tussen de fluitende kogels om foto's te maken.
Paul Verhoeven heeft in zijn bijna 50-jarige carrière steeds opnieuw het publiek weten te fascineren met films waarin de thema's sex en geweld een belangrijke rol spelen. Hij oogstte bewondering, maar tegelijkertijd stuitte zijn grensoverschrijdende werk vaak op heftige afkeer en verzet. Regisseur Elisabeth van Zijll Langhout maakte een portret van Verhoeven en zijn oeuvre. Zij laat zien dat de regisseur via zijn films niet alleen een intense dialoog aangaat met zijn publiek, maar ook met zichzelf. Wat is goed, wat is kwaad, en waar liggen de grenzen tussen die twee?
In de jaren dertig van de vorige eeuw verliet de fotograaf Zhuang Xueben zijn thuisbasis Shanghai om foto's te maken van de mensen die aan de uiterste westgrenzen van China woonden. Op zijn verre reizen sloot de fotograaf vele vriendschappen. Zijn foto's vormden voor vele Chinezen een eerste kennismaking met tot dan toe onbekende landgenoten.
