- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSpelletjes.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVSporten.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOndernemen.TVTalentenjacht.TV
- Cultuur.TVKook.TVOnrecht.TVVaartuig.TV
- Formule1.TVLachen.TVOranje.TVVerkiezing.TV
- Gamen.TVMensen.TVPolitiek.TVVoertuig.TV
- Geloof.TVMode.TVReis.TVVoetbal.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSerie.TVWeer.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpeelfilm.TVWoon.TV
Close Up - Alle afleveringen
François Truffaut geldt als een klassiek regisseur en een groot liefhebber van het medium film. Minder bekend is dat hij een rebelse kant had en een scherp oog voor maatschappelijke misstanden. Waar zijn opstandigheid aanvankelijk tot uitdrukking kwam in vroege films als 'Les Quatre Cent Coups' en 'Jules et Jim', streed hij in zijn latere leven publiekelijk tegen problemen als kindermishandeling.
In 1988 overleed Jean-Michel Basquiat op 27-jarige leeftijd aan een overdosis. In de jaren daarvoor had de jonge zwarte kunstenaar een duizelingwekkende carrière gemaakt in de New Yorkse kunstwereld met de steun van galeriehouders als Anina Nosei en Larry Gagosian. Binnen enkele jaren verkocht zijn werk voor tienduizenden dollars. Basquiat bleef ondertussen een gekwelde ziel, die zich weliswaar kon uiten in zijn kunst, maar die ook steeds vaker zijn toevlucht zocht in drugs.
Andrew Wyeth (1917-2009) is een van de bekendste en meest geliefde kunstenaars van de Verenigde Staten. Wyeth portretteerde de lokale bevolking op het platteland van Pennsylvania en Maine. Zijn fascinatie ging uit naar de karakters van de boeren en de manier waarop ze hun dagelijks leven leidden, tegen het decor van een prachtige maar onherbergzame natuur.
Kunstenaar Ossip bewerkt foto's van anonieme personen, vaak uit een ver verleden, tot objecten en installaties. Het resultaat is licht verontrustend en raadselachtig. Wie is deze man, die zichzelf niet graag 'kunstenaar' noemt? Regisseur Anduo Lucia doet een poging het mysterie te ontrafelen en stuit op een verhaal over verloren vaders en zonen en de prijs van een leven voor de kunst.
Van de bioscoop tot televisieseries tot mode, ons heden lijkt de laatste tien jaar mee dan ooit doordrenkt te zijn van het verleden. En terwijl creatieve figuren voor hun inspiratie nadrukkelijk in de achteruitkijkspiegel kijken, gaan de jongste generaties nog een stapje verder. Zij maken van retro-cultuur een complete levensstijl. Vintage cultuur vormt een verrijking van het heden, vinden voorstanders. Anderen zien de obsessie met het verleden als complete stilstand.
Marceline Loridan Ivens (1928-2018) werd bekend als de vrouw en co-regisseur van de Nederlandse regisseur Joris Ivens. In recente jaren schreef Ivens een bestseller over de jaren die ze als jong meisje doorbracht in kamp Auschwitz-Birkenau. Regisseur Cordelia Dvorák ontmoette de inmiddels 89-jarige Marceline in haar Parijse appartement. Samen blikken ze terug op haar jonge jaren als beginnend filmmaakster in Parijs en op haar avontuurlijke leven aan de zijde van Joris Ivens.
Mode-illustrator Maddalena Sisto, bekend als MAD, is erbij wanneer er in de jaren zestig en zeventig een moderevolutie plaatsvindt in Italië. Vrouwen willen zich jong en vrij voelen of juist professioneel overkomen op de werkvloer en modeontwerpers als Armani en Fiorucci springen op de nieuwe wensen in. MAD legt alle ontwikkelingen vast in haar flamboyante en geestige tekeningen.
Philip Seymour Hoffman stond bekend als misschien wel de meest ambitieuze en bewonderde Amerikaanse acteur van zijn generatie. 'Hij gold als de favoriete acteur van veel van zijn collega-acteurs', aldus zijn goede vriend Donovan Leitch.
Architect Harry Seidler ontsnapte aan de Nazi's, emigreerde naar het destijds nog geïsoleerde Australië en werd daar dé pionier van het Modernisme. Nog altijd hebben zijn ideeën een grote invloed op de Australische architecten van nu. Seidlers nalatenschap laat zien welke architectuur het beste past bij het zonnige Australische klimaat, inspireert door de inventieve toepassingen van beton, en is een verrijking voor de steden door de pleinen die hij introduceerde in de openbare ruimte.
In 1988 overleed Jean-Michel Basquiat op 27-jarige leeftijd aan een overdosis. In de jaren daarvoor had de jonge, zwarte kunstenaar een duizelingwekkende carrière gemaakt in de New Yorkse kunstwereld met de steun van galeriehouders als Anina Nosei en Larry Gagosian. Binnen enkele jaren verkocht zijn werk voor tienduizenden dollars. Basquiat bleef ondertussen een gekwelde ziel, die zich weliswaar kon uiten in zijn kunst, maar die ook steeds vaker zijn toevlucht zocht in drugs.
Marina Abramovic is de beroemdste performance kunstenaar van de afgelopen veertig jaar. Ze maakte een onvergetelijke indruk met performances waarbij ze haar eigen lichaam inzette als ruw materiaal. Ze kerfde bijvoorbeeld een pentagram in haar buik of sloeg zichzelf met een zweep tot bloedens toe. Altijd bleven er echter sceptici die zich afvroegen of haar werk wel echt 'kunst' genoemd kon worden.
Wie was de grootste vrouwelijke naam in de mode van de twintigste eeuw? Gabrielle Chanel, lijkt het voor de hand liggende antwoord. Chanel kreeg vanaf de late jaren twintig echter felle concurrentie van Elsa Schiaparelli, een ontwerpster die speelse, artistieke mode maakte die compleet tegenovergesteld was aan de sobere luxe van Chanel. De rivaliteit zweepte de twee ontwerpsters op tot grote creatieve hoogten.
Acteur en komiek Jerry Lewis veroverde Amerika in de jaren vijftig en vroege jaren zestig met zijn humor. Na enkele minder geslaagde films raakte Lewis in zijn geboorteland als acteur uit de gratie. Onterecht, vindt regisseur Gregory Monro, want Lewis, die in 2016 negentig werd, was een veelzijdig talent, als acteur, maar ook als filmmaker, zanger en stand-upcomedian.
Architect Jean Nouvel kreeg de felbegeerde opdracht om het nieuwe Louvre in Abu Dhabi, een van de Arabische Emiraten, te ontwerpen. Aan hem de uitdaging om een universeel museum te bedenken dat de oosterse en de westerse wereld met elkaar verbindt.
Wie ooit oog in oog gestaan heeft met een van de grote, met intense kleuren geschilderde, abstracte werken van kunstenaar Mark Rothko, weet wat voor een bijzondere en indringende ervaring dat is. Rothko zelf sprak zelden over zijn werk, maar we weten wel dat inspiratiebronnen als Rembrandt, Matisse, de tempels van Paestum, muziek en dichtkunst een belangrijke rol speelden bij de totstandkoming van zijn kunst.
Regisseur Frank Scheffer maakte een intens portret van schilder Robert Zandvliet. De camera verkent het atelier maar ook het denkproces van Zandvliet. Terwijl de kunstenaar vertelt wat hij belangrijk vindt in een schilderij, zien wij hem aan het werk. Dat werk bestaat uit verf mengen, spieraam opspannen, kwasten uitproberen, maar vooral ook uit kijken, langdurig en geconcentreerd kijken.
Grafisch ontwerper Anthon Beeke werd in 1969 beroemd met zijn 'naakte meisjes alfabet'. Daarmee was de toon voor zijn spraakmakende oeuvre gezet en Beeke begon zijn opmars als één van de vijf Nederlandse topontwerpers van de twintigste eeuw. Niet slecht voor iemand die begon als eenvoudige slagersjongen.
Barbra Streisand bereikte de top van de showbusiness als zangeres, actrice, filmproducer en allround superster. Streisand, allesbehalve een doorsnee schoonheid, was één van de eerste vrouwen in Amerika die haar carrière in de showbusiness helemaal zélf vorm wist te geven. En passant groeide ze ook uit tot rolmodel voor vrouwen en homoseksuelen.
Nergens zijn de tekenen van de klimaatverandering duidelijker dan op de Noordpool: het leven van de Inuit, de lokale bewoners, wordt er direct door beïnvloed. Duizenden jaren lang leefden ze in harmonie met hun onherbergzame omgeving van sneeuw en ijs maar nu zijn de jagers van het Noorden een uitstervend ras. De IJslandse fotograaf Ragnar Axelsson (Rax) legde de laatste twintig jaar het leven op de Noordpool vast in foto's van een adembenemende schoonheid.
Gertrude, Leo, en Michael Stein: Amerikanen in Parijs aan het begin van de twintigste eeuw. Als eersten kochten ze werken van Matisse, Picasso en Juan Gris en droegen daarmee bij aan de latere roem van deze kunstenaars, niet alleen in Europa maar ook in Amerika.
Ohad Naharin geldt al drie decennia als een van de meest vooraanstaande choreografen ter wereld. De bewegingstaal die hij bedacht - 'Gaga' genaamd - behoort tot de belangrijkste vernieuwingen in de moderne dans. Filmmaker Tomer Heyman kreeg exclusieve toegang tot de nu tot nu toe ongrijpbare Israëlische kunstenaar en mocht hem en zijn dansgezelschap zeven jaar lang over de hele wereld volgen, zowel privé als professioneel.
De Zweedse actrice Greta Garbo vertrok in 1925 naar Amerika, waar ze gelanceerd werd als een grote ster in de stal van de filmstudio's van MGM. Toen de uitgesproken ambitieuze Marlene Dietrich enkele jaren later ook in Hollywood arriveerde, positioneerden de Paramount studio's haar als dé grote concurrente van Garbo. Het benadrukken van de rivaliteit tussen de twee diva's bleek qua PR een geniaal idee.
De Letse dirigent Andriss Nelsons geldt als een bescheiden en vriendelijke man, maar waar het zijn vak betreft is hij gepassioneerd. Regisseur Carmen Cobos volgde Nelsons en het Koninklijk Concertgebouworkest tijdens de repetities voor de Vijfde Symfonie van Sjostakovitsj. De Vijfde Symfonie is een meesterwerk waardoor Nelsons zelf - als jonge, in de Sovjet-Unie wonende musicus - diepgaand beïnvloed werd.
Iedereen heeft met mode en design te maken, vrijwel iedere dag. Maar veel mensen weten niet hoe trends op het gebied van mode en design tot stand komen. Trendanalist Christine Boland en kunstenaarsduo RAVAGE geven een inkijk in een wereld die voor het grote publiek meestal onzichtbaar blijft.
Acteur Marlon Brando maakte vanaf het begin van zijn carrière enorme indruk dankzij zijn uitstraling, zijn indringende performances en zijn rebelse houding. Hij vernieuwde niet alleen het vak met behulp van een nieuwe acteer-methode, maar transformeerde dankzij enkele mythische rollen ook tot jeugdidool. Achter zijn Hollywood imago ging echter een andere Brando schuil, een man met een leven als een donkere roman, dat onverbiddelijk in de richting van zelfdestructie leidde.
Het werk van Miriam Beerman gaat vaak over menselijk leed, zoals het leed veroorzaakt door de Holocaust, dat zijn weerslag heeft op vele generaties. Persoonlijk leed is Beerman ook niet vreemd: haar echtgenoot overleed op jonge leeftijd en zij voedde haar zoon in haar eentje op. Dat de Amerikaanse kunstenares ondanks alles in het leven gelooft, blijkt uit het feit dat ze graag dieren en de natuur schildert.
De Vlaamse schilder Alfred Stevens was een echte vernieuwer. Anders dan zijn voorgangers verbeeldde hij geen mythische of Bijbelse personages, maar chique, modieus geklede vrouwen uit zijn eigen tijd en milieu. De roem duurde echter niet lang, want zijn opvolgers, de Impressionisten, bleken nog veel grotere vernieuwers.
Avant-gardecomponist Louis Andriessen zwoer een halve eeuw geleden dat hij nooit meer voor symfonieorkest zou schrijven. Maar tegen alle verwachtingen in, en na rijp beraad, doet hij het nu toch. De aanleiding is het jubileumconcert voor 125 jaar Concertgebouworkest en de opdracht is een verjaardagscadeau van het Concertgebouw aan het orkest.
Ter gelegenheid van David Hockney's tachtigste verjaardag in 2017 organiseerde de Royal Academy of Arts een grote expositie met werk uit de periode 2012-2016. Het meest opvallend zijn de 82 portretten die Hockney de afgelopen jaren van vrienden en kennissen maakte. De kunstenaar stelde zichzelf ten doel elk van de geportretteerden binnen een tijdsbestek van drie dagen te portretteren. Het resultaat van de uitdaging die hij zichzelf stelde is fascinerend.
Maison Martin Margiela geldt als een van de meest intrigerende modehuizen van de afgelopen decennia. Aan het hoofd van het huis stond creatief genie Martin Margiela, die er opmerkelijk genoeg voor koos om volledig onzichtbaar te blijven. Volgens officieel standpunt had het huis geen boegbeeld nodig omdat alle creaties immers tot stand kwamen dankzij de inspanningen van een heel team. Twintig jaar na de hoogtijdagen van Margiela blikken de medewerkers van destijds terug op hun tijd binnen de muren van het modehuis.
